Eagle has landed

We zijn na 43 dagen aangekomen op onze eindbestemming en hebben het weer gehaald. Al met al een fantastische ervaring en weer een hoop leuke herinneringen rijker. Er zaten soms stukken tussen waarvan je dacht "waar zijn we aan begonnen", maar gelukkig was meer dan 80% meer dan de moeite waard.
De leukste dagen vond ik (leon) toch wel de dagen waarop echt geklommen moest worden; lekker buffelen en van de vergezichten genieten. Ook Micha vond (bij navraag achteraf) de klim over het Pinos gebergte letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt.
Het dieptepunt vonden we allebei  de weg naar Thiva, dat was een lange streep asfalt van zo'n 45 km lang die je af moest buffelen in de smorende hitte; kwam bijna geen einde aan.
Vandaag een bezoek aan Athene en morgen of overmorgen gaan we naar de oostkust naar het Griekse strand. Ook gaan we kijken of we de terugvlucht naar huis wat eerder kunnen nemen.
Iedereen hartstikke bedankt voor de leuke reacties op de site en niet in het minst de dames die het acht weken zonder ons hebben moeten stellen en ons ieder keer maar weer in de gelegenheid stellen om van dit soort fratsen uit te halen.

Tot ziens inNederland

PS: Els Erik Julian en Jorinde: Gefeliciteerd met de kleine Thomas (leuke naam)



Hier voor de laatste keer de loserbeer met de loserfacts:
Dit keer geen harde feiten, ik ben mijn boekje vergeten mee te nemen, dus op de gok even terugrekenen

Vandaag maandag 20 juni Akropolos bezocht. 34 graden
zondag 19 juni: 86 km en Athene in gereden
zaterdag 18 jun  geen idee geeindigd in Thiva
vrijdag 17 juni 104 km Domokos mooie tocht, wel lang ivm beschikbaarheid van een hotel)
de rest ben ik vergeten.

Ain't no mountain high enough

Zo, weer een verslagje van Castor en Pullox,
Wij zijn Athene tot op 160 kettler kilometers genaderd, Ik zal persoonlijk alles dat kettler heet uit mijn persoonlijke leven verbannen, waar die man met categorie MITTEL beschrijft tart alles, zels Reitsma en Benjanminse zijn achteraf gezien lieverdjes.
De route tot heden is af en toe saai met wegen waar geen eind van te zien is, en uiteraard de mittel klimmetjes.
De steek is mooi, soms wat armoedig, en twee dagen geleden leken de trappertjes te verkleumen in griekenland, kun je het je voorstellen, 14 graden in griekenland, vest aan en warm trappen.
Beste tweede handsboeksalesman uit Gouda, heeft mijn persoonlijk verzoek bij mijn collega's eindelijk vruchten afgeworpen. Sterkte je zult het nodig hebben.
Beste Schoonzus, sterkte met de kids, en over Marjo maak ik mij geen zorgen, ze zal eerder afvallen dan aankomen door het gemis van mijn kookkunst
Arjen en Bart-jan Het blijft rustig van jullie kant.
Schatje tot later, en eet verstandig !!!
Ga ik mij weer amuseren op het terrasje waar wij de zwerfhonden de tijd van hun leven bezorgen.
Tot later.

Hier Leon vanuit amfiklia
Zo het laatste berichtje dateert alweer vanaf afgelopen zondag in Ioaninna. In de tussentijd is er waanzinnig veel geklommen. De trapper moesten het Pinos gebergte over en het waren werkelijk een prachtige klimmen. Veel Bob Ross vergezichten (meertjes in Crimson Blue en this definitly needs a tree landschappen) en evenzovele mooie afdalingen. Na deze klim kwamen we in Metsovo alwaar we werden getrakteerd op een onvervalst Griekse dansmiddag. Daarna een klim van 1690 meter en daarmee de Katara pas geslecht. Op de camping hadden we uitzicht op de Meteora kloosters die boven op het gebergte zijn neergezet. Op de rustdag hebben we er twee bezocht. Een klooster herkende ik nog uit een James Bond film (for your eyes only zie foto)
Verder is de crisis goed te merken in Griekenland; langs de weg zie je veel gebouwen die gewoon niet afgebouwd zijn en tijdens ons ontbijt viel het op dat het ontzettend druk is bij de banken, kennelijk halen de mensen het geld en masse van de bank. Tja nu nog 160 km en we zijn in Athene, een week eerder dan gepland. We gaan de stad bezoeken (indien mogelijk) en verkassen daarna naar de kust om uit te rusten van de reis zodat we weer fris en fruitig het vliegtuig in kunnen stappen op weg naar het thuisfront.
Richard: Bedankt voor je uitleg over de Griekse gerechten, een hele steun alleen ik miste de Griekse tegenhanger van nassi a la je weet wel
Adonis: Het grieks is door google translate gehaald en de wens voor een goede tour is doorgekomen; van de rest konden we weinig bakken
Erik: Aardige en eerlijke mensen die Grieken. Je ziet er nergens een fiets op slot staan, dat zegt toch wel wat.
Carlos: Helaas ze kennen hier het fenomeen kinderkaart niet; alles afgezocht maar geen leuke ansichtkaart te vinden, neem wel een leuk souvenir voor je mee
Mia: werkse dit weekend
Miekje: lieve kus van oepsie

Hier de loserbeer met de loserfacts
maandag 13 juni 55 km Metsovo (Het Volendam van Griekenland)
dinsdag 14 juni 68 km Kalambaka
woensdag 15 jun Geeuw rustdag; kloosters bezocht en regen eindelijk regen
donderdag16 juni 104 km Domoklos kijk dat zijn weer trappers=waardige afstanden
vrijdag 17 juni Amfliklia 89 km veel klimwerk
Gmail en Hotmail zijn hier geblokkeerd; dus de dames krijgen dit keer geen leuke mail
tot in Athene

mousflaki

Hier een nieuw bericht van de trappers uit Ioannina
De boottocht heeft de trappers geheel uit het lood geslagen. Opgewekt vertrokken  volgens schema om 18:30 en wetende dat we om 2 uur (achteraf 3 uur Griekse tijd) uit de boot zouden worden geknikkerd in Isomenitsa, probeerden we wat te slapen aan boord hetgeen niet lukte. Om drie uur Griekse tijd was de verleiding groot om door te varen naar Patra, maar toch maar uit de boot en in het donker op zoek naar een overnachtingsplek. Helaas, geen camping die volgens het boekje er wel zou moeten zijn. Uiteindelijk om 6 uur in de ochtend een hotelletje gevonden waar de receptie wel aanwezig was. Ingecheckt en de hele dag slapend aan ons voorbij laten gaan. In de avond onze eerste souflaki gegeten en daarna weer vroeg naar bed ter voorbereiding van onze eerst griekse fietstocht.
Nou het was meteen flink klimmen, maar  de moeite waard. Mooie vergezichten en wat verder opvalt is dat de overige verkeersdeelnemers een stuk gemoedelijker rijden dan de gemiddelde heetgebakerde Italiaan.
Verder (zie fotos) veel kleine huisjes langs de weg met een icoon erin geplaatst. Navraag leert dat iedereen zo'n huisje - met zijn eigen bedoeking-  hier langs de weg mag neerzetten. Vaak zijn daar ongelukken gebeurd die goed zijn afgelopen
De tweede overnachting was in een heel klein dorpje, met wonder boven wonder en gelukkig voor ons een hotel. We hebben in dat dorp alleen maar hoogbejaarde mensen gezien (letterlijk knarrende oudjes), de jeugd heeft het dorp kennelijk en masse verlaten. De tweede fietstocht was ook louter klimwerk en flink buffelen. De schrijver (Dhr Kettler) noemde deze tocht echter "leicht", hetgeen het ergste doet vrezen voor de tocht van morgen maar Metsovo (1700 mtr hoog) die de brave man "Mittel und manchmal anstrengent" noemt, waarschijnlijk heeft hij de route op een ultra lichte carbon racefiets gedaan ipv een volbepakte fiets.
Tot nu toe zijn het prachtige routes en als we de beschrijvingen mogen geloven wordt het alleen maar nog mooier. Tijdens de afdalingen is het overigens oppassen voor koeien op de weg, die lopen gewoon langs de weg te grazen.
Qua planning zitten we ruim op schema, dus we gaan het langzamer aan doen.

Tom en Lau: Veel plezier bij de voorbereiding en ik hoop dat julie dezelfde ambtenaar van de burgelijke stand kunnen boeken als Richard en Annemieke; zou leuk zijn.
Miekje: De stiften van Carlos hebben hun werk gedaan, foto's verstuurd
Els: Gaat er nu om spannen he, hoop dat het kleine buiktrappertje gezond ter wereld komt en wens Jorinde maar namens de trappers veel succes en een leuke kraamtijd toe.


Micha zal dit schrijven voortzetten:

Zo luitjes hergeborte van Castor en pullox, terug op eigen bodem, alsof we nooit weg zijn geweest.
Goed na enige dagen mij iets minder te hebben gevoeld gaat het nu beter, en komt hopelijk mijn conditie weer terug, berg op rij ik momenteel als een dweil ,
Als eerste maaltijd op het griekse vaste land hadden wij des avonds gekozen voor souflaki.
Wij waren in de veronderstelling dat dit het beroemde oven gerecht met aardappels, gehakt, gourgette, aubergine en een romige kaassaus was.
Onze verbazing was dan ook groot als wij op ons bord drie vleesspiesje en wat lauwe patat kregen.
Maar goed honger maakt rauwe bonen zout en op eten maar,
Dit heeft zich nog eenmaal herhaald, zels bij een duits sprekende griek kwamen wij er niet achter hou het dan wel hete.
Ik riep op de fiets nog "is het geen Mousaka?' Maar Leon antwoorde resoluut, die naam zegt mij niets.
Dus zat ik ook weer op het verkeerde been.
Hier in Ioannina zijn we er uiteindelijk achter gekomen. In een typisch griekse Taberna stond het klaar om genuttigd te worden achter een vitrine, blijdschap op Leon's gezicht en stammelend de vraag dat daar hoe heet dat (in het engels) Resoluut kwam het antwoord van de serveerster "Mousaka" .
Weer een probleem opgelost.
Op onze tweede overnachting kwamen wij in een dorpje ongeveer 6 kilomer na Vrosina aan bij het enige hotel in de wijde omgeving, of je moest naar een klooster nog 6 km klimmen verder op.
In dit slaperige bergdorpje kregen wij onze kamer toegewezen.
Ik weet niet hoe grieken Hygiene zien, maar alles prima tot ik een kijkje na, in de douche.
Deze was louche te noemen, op de vloer van de douche bak lagen twee matjes antislip.
Deze waren tijdens het reinigen in het 120 jarig bestaan nog nooit van hun plaats geweest, walgelijk.
Heb ze verwijderd en grondig gereinigd zodat alleen de verkalking door het water over bleef.
S'avonds bij onze tweede vermeende mousvlaki, zatten wij heerlijk op het terrasje, er begon zich een bizar dorpsspel voor onze ogen af te spelen. Blijkbaar was de gemiddelde dorpsleeftijd 90 en alleen van vrouwelijke aard, dit word later gelukkig bijgesteld. Maar alle ouder dames gingen in een voor een schildpad net niet bij te houden pas naar een gebouw in ons linker bliksveld, een verdwaalde bejaarde man mee sleurend en beschimpend. Het gebouw was de kerk. Echter na de kerkgang kwamen de kakelende van de leg-afzijnde Hennen weer naar buiten en kwamen de klerus nog een handje geven, allemaal geen enkele hen uitgezonderd. De leeftijd van deze vertegenwoordiger Gods woord was 45 en niet al te lelijk. Nu snapt u ook de vrome kerkevaard in deze Godsgemeente.
Ieder had een pakje mee en kwam daarmee richting ons terras bij het hotel.
Hierin zaten de meegenomen etenswaren en broodjes,
Een nog ouder lijkend oudje zat tandeloos van haar stuk te schransen totdat wij plotsklaps getrakteerd werden door een scheetcocert van ongeveer 45 seconden. Het was 1 scheet en waar die ouwe de luchtvandaan haalde, vervolgens keek ze om zich heen en vertrok.
Na dit vermaak verschijnt er in mijn linker blikveld een mannetje met stok in de karrakteristieke kromme houding van de oudtse Dorpsbewoner van Asterix en Obelix, ik meld dit aan Leon. Wij hebben de rest van de avond hoopvol naar de echtgenote van de man uitgeken, helaas die kwam niet.
Het tijdsverschil, wat wij nog niet doorhadden had tot gevolg dat onze ommeletjes koud waren.

Zo dat waren de laatste wetenswaardigheden
Een ieder een groet en tot de volgende keer.

Hier de loserfact van de loserbeer:
Nederland, Belgie, Frankrijk, Zwitserland en Italie schoten aan me voorbij, elke keer als ik uit het fietstasje keek zat ik weer in een ander land, maar nu de jongens de oversteek gemaakt hebben, is het gedaan met het strakke ritme ende lange afstanden. Ik durf het eigenlijk niet te vermelden maar toch:

dinsdag    7 jun  0 km gedwongen rustdag Brindisi
woensdag 8 juni 500km !!, met de boot althans
donderdag 9 juni 0 km alleen maar geslapen (stelletje luie varkens)
vrijdag 10 juni 59 km Vrosina (begint er op te lijken)
zaterdag 11 juni 42 km Ioannina (mwaa)
zondag 12 juni  Rustdag (geeuw) in Ioannina (zakt weer helemaal in)

PS: toch weer een paar foto's verziekt

Zo varen de scheepjes voorbij.

Daar zijn we dan weer vanuit een brandend heet Brindisi.
Helaas moeten wij vandaag Italie verlaten om aan het laatste deel van onze tocht te beginnen.
Castor en pullox zijn er puffend klaar voor.
Eerst nog even de boot en dan (Leon) good bye Pizza, op naar de souflaki, Raki en ander geneugten van dat hopelijk mooie land.
Jullie zullen er ongetwijveld van horen.
Het laatste deel van de toct was afwisselend, van mooi tot oervervelend, mooi waren de olijven boomgaarden met zeer oude bomen en vervelend de SS16 een rode draad op onze tocht langs de kust.
Herlijk op een bed geslapen vannacht, midden op een haven industrieterrein, met een fabriek die bleef gieren van de herrie. Mocht de pret niet drukken.
Vandaag terrasje en nu een internet cafe en om 4 uur naar de boot, ach er zijn ergere dingen zal ik maar zeggen.
Genoten van Ierland - Italie, De Ieren hebben gewonnen, het is nu ook stil aan deze kant.
Leuk is om van Leon te horen dat bij nabeschouwingen niet alle doelpunten van de Ieren getoond worden.
Waar een groot voetballand zich erg in de kaart laat kijken.

Hier Leon vanuit een smorend Brindisi
Bij camperen moet ik altijd denken aan die sketch van Bertje Vischer, je weet wel "Kamperen zo,n hekel aan, die armoe, thuis heb ik een Auping van 4000 euro en een voor een kapitaal aan halogeen". Nou het halogeen kan me gestolen worden, maar die Auping had er waarschijnlijk voor gezorgd dat ik geen rugpijn zou hebben. Het duurt een dikke 5 minuten voordat ik mij gedraaid heb en als een hondje mijn tent uit kan. Vervolgens nog een dikke minuut voordat ik sta en lopen gaat als een oude opa, terwijl ik toch een jonge dynamische opa ben. Ik gebruik een verhoging om op de fiets te klauteren en wonderwel als ik eenmaal op de fiets zit, is de pijn binnen een half uurtje verdwenen (todat ik weer moet afstappen). Ik voel me net een ridder in volledig harnas gehuld die , eenmaal op het ijzeren paard, alleen nog maar vooruit kan zonder al te rare fratsen uit te halen. Maar zoals een bekende familie uitspraak "Een van Rooijen staat waar die staat en gaat waar die gaat" (kun je over een maand ook roepen Lau :)) luidt, is stoppen geen optie. Gelukkig wordt het wat minder en maken de oversteek naar griekenland vandaag om 18:30 om inderdaad Athene te gaan halen en te proeven van de Griekse cultuur. Ik weet niet hoe het met de internet-cafees in Griekenland gesteld is, maar we melden ons in ieder geval weer in Athene.
Zoals Mies al zei, de route varieert van saai tot prachtig. Gelukkig is het merendeel over fietspaden en mooie binnenweggetjes. Ben benieuwd wat voor een wegen we in Griekenland tegenkomen.
Ook met het weer hebben we vreselijk veel geluk gehad. Op het moment van schrijven hoost het volgens de italiaanse Meteo in heel Noord Italie. (ook Madrid hoor ik van Sjakkie is het meer varen dan rijden over de wegen).
Om onverklaarbare redenen kunnen er op deze computer geen fotoos worden geupload.

DesingWonen: Leuk dat jullie het ook fijn gehad heben in Italie. Toevallig hebben Mies en ik 3 dagen geleden ook kunnen zwemmen in de zee en het is verleidelijk om dan maar de rest van de vakantie aan het strand te blijven.
Tom en Lau: Jullie laten er geen gras over groeien, 8 juli de bruiloft. Ik zie nog wel hoe ik de loserbeer meestuur op huwlijksreis naar new York. Weest gewaarschuwd en allert
Miekje: Leuk die fotoos van de kleine Carlos op facebook. Hij wordt wel groot zeg
Mia: die brand in de berm hebben wij niet aangestoken. In Italie zie je overal van die brandjes in de Berm, het is een soort onkruidsbestijding of lokale vuilverbranding denk ik.
Regina: Der "loserbeer" ist der Teddy auf dem Photos. Du konnst die Teksten Kopieeren un mit Google translate erzetsen nach Deutch.

Hier de loserbeer met de loser-facts:
vrijdag 3 juni 80 km Giovinazzo
Zaterdag 4 juni 83 km Alberobello (het volendam van italie)
Zondag 5 juni Rustdag
maandag 6 juni 47 km Ostuna di mare
dinsdag 7 juni 58 km Brindisi
woensdag 8 juni 0 km (gedwongen rustdag ivm ontregelde dienstregeling veerboot van 7 juni)
18:30 De loserbeer vaart af naar naar griekenland en zingt "Zo varen de scheepjes voorbij"

getting up that hill

Hoi allemaal hier weer een berichtje van de trappers vanuit Barletta.
Ja dat schiet op, de hiel van italie gepasseerd en nu op weg naar Giovinazzo (vlak voor Bari), daar trekken we het binnenland in om via Alberobella en Ostuna naar Brindisi te fietsen. We denken daar over een dag of vier aan te komen. We hebben net een paar prachtige fietstochten gemaakt door de Gargano. Het is daar een prachtige omgeving en na een vermoeiende klim komt er weer zo,n prachtige afdaling en dan weet je weer waarom je het doet. Maar er zitten ook taaie SS16 autoweg stukken tussen waaraan je niet ontkomt.
De fietspaden (als die er al zijn), verschillen ontzettend, sommige zijn prachtig (zie foto) en andere kun je nauwelijks berijden. Ook stoppen sommige fietspaden in de middle of nowhere, je denk heerlijk op weg te zijn en plotseling wordt het onverhard om daarna helemaal te stoppen en kun je weer terugfietsen.(vaak kilometers).
Wat me verder nog opvalt hier in Italie is dat je als fietser zowat alles mag, tegen het verkeer inrijden is de doodnormaalste zaak van de wereld. Mies reed tegen het verkeer in en op de stoep een carabinieri voor de sokken en ik zei vriendelijk bon journata en de man zwaaide me vriendelijk na. We hebben gelukkig twee bewolkte dagen gehad zodat het onder de 25 graden bleef. Momenteel is de warmte niet te harden en dat beloofd nog wat voor Griekenland.

Lau; Morgen een fijne verjaardag, ik bel je in de avond.
Tom en Lau: succes met de huizenjacht
Tom: aap noot mies, succes met je hypotheekadvies (ja even een snelle lach)
Miekje en richard: er gaat ook een mooie fietstocht naat Praag; iets voor jullie?
Paul: Bedankt voor de mededeling, dit fietst weer 6.23 % relaxter


Hier de loserbeer,
Ik vermaak me kostelijk. Hier zijn de feiten
za 28 mei 90 km maria a mare
zo 29 mei 86 km silvio di mare
ma 30 mei 100km marine di vasto
di 31 mei 110 km  (ergen op een camping aan het begin van de hiel van italie
wo 1 jun 56 km (vieste erg weinig km, maar de jongens moesten veel klimmen)
do 2 jun  82 km ippocampo onder manfredonia (wat een dracula naam)
De jongens hebben ook nog wat nieuwe  fotos bijgeplaatst.


Zo, eindelijk weer eens een berichtje van Castor en Pullox.
We fietsen wat af, en vandaag ben ik voor het eerst wat gevoelig voor het warme weer, ondanks pet en de nodige olie voel ik mij niet helemaal onder de veren.
Maar we gaan tot het echt niet meer kan, zo even een hoofdpijnpilletje en ik kan weer verder.
Het kan ook een bijverschijnsel zijn van een achteraf niet al te fris ijsje.
Deze hadden wij gisteren genuttigd in Manfredonia, Wat een gat, en je voelt daar absoluut niet veilig, gelukkig lag de Camping, volgens de ANWB een 6,6 maar volgens mij een dikke nul..
De ergste ervaring tot nu toe.
Het wordt ook wat armoediger hier in het zuiden, en we werden al gewaarschuwd voor diefstal.
Helaas hebben Castor en pullox last van wat kwaaltjes, ik zitproblemen, gelukkig niet zozeer op de fiets, en mijn maatje is wat stram in de rug zal ik maar zeggen.


Bobbie, volgend jaar ben ik op je feestje hoor.
Marjo Ik mis je nog steeds, maar ik sla mij er manmoedig doorheen.
Arjen, niks mis met Rimmini
Bart-jan Al iets over je nieuwe afspraak voor je rijbewijs ???
Marijke en Bert, nog bedankt voor de reactie, zoals je leest hebben we het wel naar onze zin.
Saskia, Henk en co, groeten uit Barletta en doe de groetjes aan Oma
Collega's, het stil aan de overkant.